Irailaren 18an zabaldu zituen ateak Berrizko migratzaileen zentroak. Beste herrialde batera bidean Euskal Herritik igarotzen diren adin txikikoen kargu dauden emakumeak, bakarrik dauden emakumeak eta gaixorik daudenak hartzeko asmoz zabaldu zuten Olakuetako aterpetxea. Hala ere, beharrizanak horrela eskatuta, azken hilabeteotan Jaurlaritzak eta EDE Taldeak kudeatzen duten zentroa asiloa eskatu duten emakumeen eta gaixoen bizileku bilakatu da. "Neguko denboraldian asko jaisten da Europarako bidean dauden etorkinen kopurua. Orduan, azarotik apirilera bitartean asiloa eskatu duten emakume eta gaixoei zabaldu zaie aterpetxea", adierazi du Gorka Ruiz Berrizko migratzaile zentroko koordinatzaileak. Dagoeneko 59 lagun igaro dira bertatik, eta apiriletik aurrera datu horiek igoera nabarmena izango dutela aurreikusten dute. "Europara bidean hainbat izaten dira Euskal Herritik igarotzen diren etorkinak; beraz, mugimendu handia izango dugula aurreikusten dugu", esan du. Ruizek aitortu duenez, Gurutze Gorriak Berrizko zentrora bideratzen dituen etorkinetako batzuek pare bat egunez indarrak hartu eta bideari ekiten diote berriro. Beste batzuek, berriz, hamabost egunetik gorako egonaldiak egiten dituzte.
Batzuk joan eta beste batzuk etorri. ANBOTOk elkarrizketatu dituen lau emakumeek, esaterako, badakite Berrizko euren egonaldia apirilean amaituko dela, asko jota. Eta badakite, aldi berean, egin duten asilo eskariaren erantzuna jaso arte, CEARek kudeatzen duen zentroren batean lekua izango dutela.
Gaur egun, Berrizko zentroan 20 pertsonarentzat daukate lekua. Emakumezkoentzat eta gizonezkoentzat logela bana, eta bina logela umeekin dauden familientzat. Zazpi pertsonak egiten dute lan zentroan, herrialde askotako pertsonei laguntzeko eta bizikidetza errazteko asmoz. "Jende oso autonomoa da zentro honetan dagoena. Jatekoa sukaldariek prestatzen duten arren, eurak arduratzen dira gainontzeko zereginak egiteaz", esan du Ruizek. Logelak atondu eta jangela eta arropak garbitu behar izaten dituzte, besteak beste.
Olakueta aterpetxeko etorkinek Mesedeetako mojen laguntza ere izaten dute. Migratzaileei gaztelaniazko eskolak ematea eta alfabetizazioan laguntzea dute helburu.
