Leku berezi baten grabatuko duzue saioa, Madalenako ermitan.
Bai. Hori entzutean sorpresa hartu nuen. Pentsatzen nuen beste urte batzuetan Ahotsenean egiten zen moduan izanen zela, karpa baten edo horrelako guneren baten. Harritu egin ninduen, baina ziur naiz leku horrek giro intimoagoa edo politagoa sortzen lagunduko duela.
BaDAbil-en hirugarren denboraldia izango da hau. Zelako garapena izan du urte hauetan?
Planteamendu aldetik ez da gehiegi aldatu. Hiru edizioetan bost atal izan dira. Lehenengoan ez zen zuzenekorik egon, baina, bestela, bost atal horiek mantendu dira. Grabatutako bost atal horietako bakoitzean hiru gonbidatu izan dira eta kulturaren munduko gai konkretu baten inguruan hitz egin dute. Pertsonalki, lehenengotik hirugarrenera esperientzia apur bat hartu dudala nabaritu dut. Aurreko edizioko akatsetatik ikasten jakin dut, eta hobetu daitezkeen gauzak hobetzen.
Hiru urteko esperientziagaz, erosoago sentitzen zara lan horretan?
Ez naiz oso ona kamera aurrean. Kostatu egiten zait eta ez nago bereziki eroso. Horrek asko baldintzatu izan nau, batez ere lehenengo edizioan, oso presente neukan eta. Gutxienez egonezin hori ezkutatzen ikasi dut, edo kamera hor dagoela apur bat ahazten, hiru solaskide oso interesgarriren elkarrizketan parte hartu ahal izateko.
Zein da aurtengo BaDAbil-en planteamendua?
Bost atal urrian zehar grabatu genituen. Azkenengoa zuzenean eginen dugu. Iaz ere egin genuen bezala, kasu honetan larunbat eguerdian izanen da.
Zein mahai-inguru prestatuko duzue podcast horretarako?
Elkarrizketatuak ezin ditut aurreratu, baina gaia bai. Nostalgiaren inguruan arituko gara.
Zein zentzutan hartuko duzue nostalgia abiapuntu legez?
Asko hitz egiten da, musikari dagokionez behintzat, oso joera nostalgikoa izaten dugula Euskal Herrian. Garai batean izen handia izan zuten talde batzuk itzuli egin dira, eta nahiz eta bere garaian ezagutu ez, jende gazte asko hurbildu da euren musikara eta joan da euren kontzertuetara; besteak beste, Hertzainak-en zein Muguruzaren kontzertuetara. Hauxe izango litzateke gogoeta: ea benetan iragan horri lotuta gauden, ea horrek baduen zentzurik, ea gehiago den mitoa beste ezer baino gehiago, eta ea gaur egungoari benetan erreparatzen diogun. Hala ere, gaia edozein izanik ere, elkarrizketako pisua solaskideek eurek hartzen dute, ez nik.
Aurkezle legez, zein da zure lan egiteko modua?
Hiru edizio hauetan zehar ikasi dudan beste gauzetako bat da hori. Nire ustez, hauxe da aurkezle on baten lana: ahalik eta gutxien esku hartuta, solaskideengan ahalik eta gehien sorraraztea. Beraz, abiapuntua ematea da nire asmoa beti, aitzakiaren bat ematea gaiari ekiteko, baina, hortik aurrera, elkarrizketa solaskideek eurek eramatea iruditzen zait interesgarriena.