Euskal mundutik ekitaldien bitartez kontsumo jasangarria bultzatzea. Esaldi horrek laburbiltzen du 'Basoka'. Zertan oinarritzen da proiektua?Konfinamendu sasoian kozinatutako proiektua da. Norvegiatik etorri nintzen iaz, eta denbora luzean etxetik kanpora egon ondoren proiektu pertsonal bat garatzeko gogoa nuen. Bada, gertuko produktuak erabiliz, neuk prestatutako platerak erakusten hasi nintzen sareetan. Basoko landareen gaineko informazioa zabaltzen ere bai, gure inguruan duguna ezagutarazteko eta inguruko produktu eta ekoizleekin egin genezakeena erakusteko. Gauza introspektibo bat lez hasi zen dena, ez nuen-eta inogaz elkartzeko aukerarik.
Beste dimentsio bat hartu du gero.
Hori guztia jendeari transmititzeko aukera ikusi nuen eurentzat kozinatuz. Hartara, udan ekitaldi bi egin genituen, elkarlanean: bata Lagan, eta bestea Ogeiako hondartzan. Lagan, esaterako, yoga saioa eta afaria eskaini genituen. Sukaldaritza zerbitzua eskaintzea eta aldi berean ekitaldiak sortzea da helburua. Esperientzia borobilagoa izango da askotariko diziplinak uztartuz gero.
Sukaldaritzatik haratago esperientzia bat eskaini gura du 'Basoka'-k?
Bai, hala da. 'Basoka'-k ekitaldi gastronomiko bat eskaintzen du, inguruko ekoizleen sasoiko produktuak erabilita. Orain, proiektua ezagutaraztea da helburua. Hala ere, ekitaldi global bat eskaintzea interesgarria iruditzen zait, eta, proiektu inklusiboa izanik, esperientzia bizi gura duen edonorentzat eskuragarria izatea. Horixe da erronka. Asko gustatzen zait beste arte modu batzuekin jolastea, argazkilaritzagaz, modagaz, musikagaz.... Ez dut neure burua kozinatzen bakarrik ikusten. Ikuspegia zabaldu gura nuke, eskaintza desberdin bat egin. Adibidez, Abadiñon taloak egin gura nituzte San Blas egunean.
Sukaldaritza artea da?
Ez du zertan izan. Baina sormen prozesuan antzekotasun asko daudela esango nuke. Sukaldaritzan azken emaitzak ez du denboran irauten, arte piezak lez. Memorian baino ez du irauten, eraldatuta, gainera. Baina, bai, zati handi batean artea da sukaldaritza.
Norvegian urte bi egin ondoren bueltatu zinen Durangaldera, iaz. Hala ere, aurretik, hainbat herrialdetan ibilitakoa zara kozinatzen.
Ikasten nengoela, praktikak egin nituen, lehenengo Berrizen eta gero Bartzelonan (Herrialde Katalanak), Hegoafrikan eta Lugon (Galizia). Ikasketak amaitu ondoren, Japonian ere izan naiz.
Aukeratuko zenuke horietariko bat?
Japoniarren kozinatzeko era sinple eta purua; asko gustatzen zaizkit erabiltzen dituzten produktuak. Ez nuen denbora askorik egin han, baina esango nuke eragina izan duela nire kozinatzeko eran. Hala ere, Eskandinaviako sukaldaritzak eragin nau gehien. Ez dut estilo zehatz bat oraindino, baina asko hortik datorkit.
Proposatuko zeniguke menu bat?
Hasteko, kuskus entsalada. Kuskusa kozinatu ondoren, barazkiak botako nituzke, txikituta: piperra, tipula, ozpinetan ipinitako alkaparrak edo pepinoak. Lima edo limoi txorrotada, olioa, piper beltza eta martorria gaineratuko nizkioke. Eta, gero, Tzatzikia. Kuskusa barik, dilistak edo garbantzuak erabili daitezke.