Gertatzen dena da metalgintzako beste hitzarmen bat etorri zela gero, 2008tik 2011ra bitartekoa. CCOO eta UGT sindikatuek sinatu zuten orduan, eta, langileriaren erdia baino gutxiago errepresentatzen zutenez, hitzarmenak izaera partziala hartu zuen. Hau da, enpresak ez daude bertan ageri zena betetzera behartuta. Puntu horretan dago, hain zuzen ere, egoera ulertzeko gakoetariko bat: hitzarmen bi egon arren sinatuta, izaera orokorra duena baino ez daude betetzera behartuta enpresak, 2001-2003koa. Ondorioz, desorekak agertu dira. Enpresa batzuek 2001eko hitzarmena darabilte eta beste batzuek 2008koa dute oinarri. Sindikatuek azaldu dute "enpresa berri askok" 2003ko soldata taulak erabiltzera jotzen dutela, ez daudelako berriagoak erabiltzera behartuta. Ondorioz, urteetan zehar kontsumo indizeak eta bizi-kalitatea aldatu diren arren, langile askok iraganeko lan baldintzekin segitzen dute.
Ahots bateratua
Negoziazio mahaia Bizkaiko Metalgintzako Enpresarien Federazioak (FVEM) eta lau sindikatu nagusiek osatzen dute (ELA, LAB, CCOO eta UGT). Dena dela, Durangaldean ordezkaritza duten beste hainbat sindikatuk ere bat egin dute eskariekin. Tartean daude ESK, CGT, CNT eta USO sindikatuak. Oraingoz, jarrera eta ahots bateratua osatu dute denek.
