Otxandioko munarriei egiaztatze bisita egiten gabiltzala, umetako pasartetxo hau kontatu dit gatazka gordina bizi duen herrialde batean brigadista dabilen bisita kideak. Danbor hotsa trumoiari deika ari zaio, eta hark erantzun. Lokaztu dira baso eta larreak zeharkatzen dituzten bidezidorrak. Urrinera, gorrien kaminoa; atertu du. Pago-enborrean aizkorakada bi, eta markatuta dago herrien arteko muga. Berriketari ekin diogu. Lurralde-arazoak dituen herrialde batean izan da, poza umeen aurpegietan baino ageri ez den horietakoan. Han, umeak eurak dira hondakinetatik ateratako adreilu zati koloretsuak, harritxintxar jostariak, baldosa txatal distiratsuak, sakonuneak bete eta bizimodu malkartsua leuntzen dutenak. Bortxak eragindako zuloetan olgetan dabiltzan umeen irribarreak eman dio kemena, berriro ere, hara bueltatzeko.
Gurdibide izandakotik irteten ginen etxetik eskolara joateko, eskaparateetako argiak ikusteko… Okinaren autoa izan zen ikusi genuen lehen motordun ibilgailua belarrez apainduriko bidetik igarotzen; bozina jo eta hara hurreratzen ginen amak emandako ogerlekoak eskuan. Gerora, ugaritzen hasi ziren autoak auzoan, eta bide apain hura zuloz betetzen. Ugaritzen hasi ziren eraikuntza obrak eta, bazterretan, hondakinak: adreilu zatiak, baldosa txatalak, harezko horma hondarrak… Palakada batzuk botata tapatzen zituzten auzokoek zuloak, autoei joan-etorria lautzeko, leuntzeko. Itxura aldatu zioten bideari eta, gutxira, baserri auzo hura zeharo aldatu zen.
ANBOTOKIDE izatea gure komunitatearen parte izatea da, euskararen erabilera sustatzea eta herrigintzaren aktibazioan pausoak ematea.
EGIN ZAITEZ KIDE!
EGIN ZAITEZ KIDE!