Ez ote diren denak lexikoaren kosmetikaz apaindutako tresnak. Tanatorioan ikusgai egon ohi diren gorpuek nola, makillaje edulkoratua darabiltenak. Eta berba ponpoxo horien atzean ez ote dagoen helburu bakar bat: orain arteko egitura sozioekonomikoa perfekzionatzen segitzea.
Ezkerreko egituretan ere asko dira aldez aurretik muntatutako egiturak. Eta autokritika eginda, ez ote gabiltzan zerbaitetan huts egiten. Ez ote gabiltzan gure inguru hurbila eraldatzeko taldeak sortzen, baina gure buruak eta ohiturak aldatu barik. Neoliberalismo deituriko horrek indibidualismoa ekarri badigu, akaso, balizko neosozialismo edo neoanarkismo baten erantzunak ere horrelakoa izan behar du: indibiduala. Bakoitza bere kontsumo ohitura eraldatzaileen ministro. Pertsonen arteko harreman berritzaileen sailburu. Kultura kritikoaren diputatu. Akaso bataren eta bestearen batuketarekin hasiko da inguru hurbila eraldatzen. Artaldearen inmunitatea hor ere.