Ikusten ez den lana

Sarritan aipatu izan dut mendi lasterketek izan duten gorakada azken urte gutxi hauetan. Gero eta lasterketa gehiago antolatzen dira Euskal Herrian, eta baita mundu osoan zehar ere. Modan jarri den kirola dela esan dezakegu, modalitate honetan nabarmen igo baita korrikalarien eta jarraitzaileen kopurua.

 

Baina badakigu lasterketa bakoitza antolatzeak zer motatako lana dakarren? Guk, korrikalariok, entrenatu, lasterketak ahalik eta ondoen prestatu, izena eman, eta lasterketa egunean antolakuntzak jarritako orduan agertzearekin nahikoa dugu. Dortsala jarri, eta aurrera. Bakoitzak duen onena emango du.

Nekezagoa da, ostera, lasterketa bera antolatzea, galtzak bete lan eskatzen baitu: ibilbidea aukeratu eta neurtu, udalarekin eta abarrekin hitz egin, eta beharrezkoak diren baimenak lortu, boluntarioak bilatu lasterketa egunean bertan zein lehenago egin beharreko lana egiteko, diru-laguntzak lortu lasterketaren azpiegitura osoa ordaintzeko eta abar. Antolakuntza lanetan dabilenak baino ez daki zer nolako lana eskatzen duen. Eta zer esanik ez antolatu beharreko lasterketa Euskadiko Kopako edo Munduko Kopako zirkuituan sartzen bada. Ofizialtasun horrek konpromiso maila handiagoa eskatzen du.

Argi dago, beraz, ezingo genukeela lasterketez gozatu, aipatutako lan “ezkutu” hori norbaitek egingo ez balu. Eskerrik asko antolakuntzan dabiltzan guzti-guztiei.

ANBOTOKIDE izatea gure komunitatearen parte izatea da, euskararen erabilera sustatzea eta herrigintzaren aktibazioan pausoak ematea.


EGIN ZAITEZ KIDE!