Normaltasun hitzak ez du irudi bera guztion begietara ekartzen erreferenteen mundutik. Batzuek tabernak beteta eta beste batzuek tarte zabalekin irudikatzen dituzte normal entzutean. Umeak koltxonetatan saltoka eta garrasika batzuek, umeak museoetan isil eta trankilago besteek. Gazteenen kale zurruta monumentuen oinetan, plazetan eta mendian batzuek eta gazteak alternatiben sorkuntzan hango haiek. Aisialdiaz gozatzeak ez du esanahi jakinik.
Asteartera arte ez ditugu irudikatu gure herrietako kaleetako aisialdia, harremanak, ohiturak eta jarrera aldatuak? Astea joan astea etorri, begiak zabalago balkoiratu ditugu, zabalago harriduraz eta zabalago argitasunez: boteredunen motibazio ekonomikoa, planetaren hauskortasuna, bizimoduaren aldagarritasuna... Zertaz ez ote gara jabetu.
Kezkatzekoa iruditzen zait geure bizitzen kontrolik ez izatea zein erraz eta pozik barneratu dugun. Osasun kontuez haratago –betidanik Akilesen orpotik eraso digute-, bizitzako alor guztietan erabakitzeko eskumena onartu diegu: aipatu aisialdiaz eta baita sexualitateaz ere. Osasun agintaritzaren gomendioei jarraituz, segi dezagun lehengo normaltasunera. Dekretuz.
Hau ere gure esku dago. Historiara begiratuz gero, krisialdietatik eraldaketa datorrela ikusi dugu. Gogoetetatik ikasi dugunaz eraikitzeko aukera da.
http://josunearanguren.blogspot.com/