Jakintzaz

Jakintzari buruzko gogoeta bat oraingoan, asteko gertakizun bik iradokia. Bata, alabaren bizitzako filosofiako lehen azterketa:  jakintza lortzeko bideak –arrazionaltasuna eta sentiberatasuna–. Bestea, lanean antolatu dugun arte garaikideko gazteen artelanez osatutako erakusketa eta bertara lehenengo bisita egin zuten laurogei urtetik gorako pertsonen balorazioak.

Taxista izandako nagusi batek, ez zela bera gelan sartuko, berari kotxeak gustatzen zaizkiolako, lan sasoietan pintore izan denari koadroak gustatzen zaizkion bezala. Beste andre batek, irudiko landareak ez direla hemengoak eta ea zein leku ote den hori, hain landare bitxiak dituena, Tenerife edo… Horrelakoak anekdota hutsetik haratagoko iruzkinek lagunduta: “Ez dut aditzen, gazteen kontuak, badakizu, zer adierazi nahi du horrek?”, eta antzekoak, eskultura gehienak begiratu ere egin gabe, koadroetara ohituago edo, antza. Galderak egiten zituzten eta interesa eta jakin-mina erakutsi zituzten.

Esperientzia interesgarria izan zen, lehenbizikoz bizi izandakoa zelako eta gainontzekoetan 30-60 urte bitartekoekin ohituta geundelako. Adin horretakook beste era batera erreakzionatzen dugu ezezagunaren aurrean, harrokeriaz, mespretxuz, ukazioz… Beldurrez, finean?

Alabari esango diot filosofia irakasleari galdetzeko ea zein bide egin duten nagusiek hain jakintsu izateko.
www.josunearanguren.blogspot.com.es

ANBOTOKIDE izatea gure komunitatearen parte izatea da, euskararen erabilera sustatzea eta herrigintzaren aktibazioan pausoak ematea.


EGIN ZAITEZ KIDE!