E(rre) BOLUZIOA

Nerabeak ginenean arratsaldeko lauretan batzen ginen zapaturo leku berean. Etortzen zirenak elkartzen ginen, eta baten bat agertzen ez bazen, ez zen ezer gertatzen. Ez genuen mugikorrik, asko jota gurasoenera deitzen genuen (eta buruz ikasten genituen guztion telefono zenbakiak). Ez dira hainbeste urte pasatu, eta, hala ere, gaur egungo bizimoduarekin ez dauka zerikusirik.

Gaurko gaztetxoek uneoro daramate mugikorra soinean. Elkarrekin  geratzeko derrigorrezkoa da etxetik irten aurretik hala adieraztea aplikazio batean edo bestean.

Bizitza aldatzen doa etengabean. Batzuetan ez gara ohartu ere egiten, gauza naturaltzat hartzen ditugu bizitzeko era eta jokaera berriak. Aurretik bizi izan duguna zalantzan jartzen.

Hala ere, noizbehinka aurrerapenak edo berrikuntzak ez dira era berean onartzen. Batzuei berritasunak beldurra ematen dielako: "Hezkuntza eredu berritzaile bat? Ez, eskerrik asko! Lege eguneratuak? Zertarako? Parekidetasuna? Ezinezkoa!"

Eskerrak zenbaitetan aldaketak era normalean hartzen diren; izan ere, azken urteetan ikusi izan dugunez, neskek zuriz jantzita egiten dute dantzan plazan. Tradizioari jarraituz, eboluzionatu daitekeela adieraziz. Aupa zuek!

Kanbioa naturala da, bizitza eboluzionatzen doa eta berarekin batera, gizartea. Batzuetan aldaketa berez heltzen da eta besteetan gizartearen bultzada txiki bat behar du; erreboluzioa beharrezkoa izaten da. Ez diezaiogun beldurrik izan.

ANBOTOKIDE izatea gure komunitatearen parte izatea da, euskararen erabilera sustatzea eta herrigintzaren aktibazioan pausoak ematea.


EGIN ZAITEZ KIDE!