Ouka Leele Iturri Kultur Etxean

Kantarik Ederrena^[1] (hebreeraz: שִׁירהַשִּׁירִים‎ Šîr HaŠîrîm; LXX.ren grezieraz: ᾎσμα ᾎσμάτων Aisma Aismatōn;^[2] Vulgataren latinez: Cantĭcum Canticōrum^[3]) Itun Zaharreko liburua da, Tanajen azken atalean, Ketuvimen, dagoena.

Salomonena bide zen liburu hau, seguruenik K.a. V edo VI. mendean idatzia da^[4].

Protagonistak emakume bat (bertso batean "shunemdarra" deitua, AE 6:13) eta gizon bat ditu, elkarren arteko gorteiatzetik burutzera deskribatuz. Eduki erlijiosoa ez duenez, batzutan Jainkoa eta Israel arteko harremanaren metaforatzat jo dute.

Liburuaren hasieran Salomon aipatzen da liburuaren egiletzat, eta hala ulertu izan da erlijio juduan eta erlijio kristauan. Baina, egia izatera, obrak K.a. X. mendean egina izan behar zuen, eta hori ez da sinesgarria, Bibliako lehenengo bost liburuak ez baitziren idatzi K.a. VII. mendera arte. Egiletza Salomoni egoztea, beraz, ez da erreala. Testuan ageri den hebreera-mota, gainera, berandukoa da eta badu arameeraren eta grekoaren eragina ere. Arrazoi filologiko horietan oinarriturik, jotzen da K.a. IV. mendean idatziko zela. (Wikipedia)

Ouka Leele, Barbara Allende Gil de Biedmaren izen artistikoa da (Madril, Espainia, 1957ko ekainaren 29a - ). Argazkilari espainiarra, Jaime Gil de Biedma poetaren iloba da eta Esperanza Aguirreren lehengusina.

1980ko hamarkadaren hasierako "Movida Madrileña" edo euskaraz, "Madrileko Mugimendua"ren protagonista nagusienetako bat izan zen.

Formazio autodidaktikoko pertsona da, eta bere lanetik zuri-beltzezko argazkiak eta grabaketak nabarmentzen dira. Tradizio espainiarrak kolore bizidunekin nahastu egiten ditu bere zenbait lanetan.

Bere lanak Parisen, Londresen, Tokion, Sao Paolon eta New Yorken egon dira eta hainbat jende joan ziren erakusketak ikustera. Arrakasta handia dute bere erakusketak.

2005ean, Espainiako Argazki Sari Nazionala eman zioten.

Bere izen artistikoa "El Hortelano" margolariak egin zuen margolan batetik atera zuen. Margolan horretan, margolaria izar konstelazio bat asmatu zuen. Izar horietako baten izena, Ouka Leele zen. Barbara liluratuta geratu zen margolan horrekin. Horren ondorioz, argazkilaria izen horrekin sinatzen ditu bere lanak.

Barbararen ustez, argazkilaritza, poesia mota bat da; poesia bisuala: hitz egiteko modu bat, baina hitzik esan gabe.

Hainbat artisten lankidea izan da, hala nola: Javier Mariscal, Ceesepe, Alberto Garcia-Alix edo eta Pedro Almodovar.

Argazki bilduma bat amaitzerakoan, La Castellanako (Madril) trafikoa geldiarazi egin zuen "Rapelle-toi Barbara" argazki ezaguna egiteko. Bere lanak hainbat aldizkarietan agertzen ohi dira: Diorama, Photo Magazine, Telos, Dezine, Reviste Actuel...

ARCO-ko festibalaren edizio gehienetan kolaboratu du, eta hainbat ikastaro eman ditu bere lanari buruz festibaletan, zentro kulturaletan eta unibertsitatetan.

Bere argazkiak aparte, ilustrazio lanak ere egin ditu. 1996. urtean, Concha García Campoy-ren liburua (La doble mirada) eta 2002. urtean marrazki bilduma bat "El cantar de los cantares del rey Salomón".

Ceutin (Murtzian) 300m2-ko mural handi bat egin du "Mi jardín metafísico" deitua.

Rafael Gordon zinemako zuzendariakin egin du lan "La mirada de Ouka Leele" filmaren amaierako muntaian.