Hortxe ari gara lanean euskara erdigunera ekartzeko; hamaika ekimen, saio eta baliabide jartzen dira horretarako, eta gero, benetan eragiteko aukera dagoen gehienetan gaztelaniak hartzen du zentralitatea. Gaztelaniatik elikatzen ari gara uneoro, eta gero, euskarara etortzeko esaten diogu gizarteari; ohiturak aldatzeko eta praktika berriak sortzeko, benetako praktika euskara bazterretik ateratzea eta erdigunera eramatea denean. Noiz konturatuko ote gara? Bitartean, iraila ere badoa aurrera, eta datozen asteetan milaka izango dira euskara ikasten edo hobetzen hasiko direnak. Agian, tomate Orlando jaten ohituta egongo dira, baina euskaltegietako irakasleok ahaleginduko gara gurea den zaporera erakartzen, euskararekin goza dezaten!
Duela gutxi, Ibon Izak -Zinemak euskaraz ekimenaren bozeramailea- Orlando tomatearen metafora erabili zuen. Bere esanetan, Orlando tomatea jatera ohituta dagoen umeak ez du etxeko tomaterik nahi, nahiz eta azken hau gurea eta baserrikoa izan. Arrotza egiten zaio; ez du zapore hori gura, bestea gurago. Metafora horrek ederto batean azaltzen du zer gertatzen den euskararen erabileraren auzian. Gaztelaniak hartzen ditu bazter guztiak, gaztelaniara ohitzen gara eta, ondoren, euskara arrotz egiten zaigu. Hau marka! Antzeko adibideak ugariak dira, tamalez. Niri adibide bik eman didate atentzioa azkenaldi honetan. Baga: ETB1ek ez du azkeneko lau hilabeteotan pelikula bat bera ere euskaraz eman; aldiz, ETB2k 130 pelikula eman ditu, guztiak gaztelaniaz, jakina!. Biga: Kontxako Bandera telebistatik ikusten, patroien aginduak nagusiki gaztelaniaz, Bandera irabazleen eta jarraitzaileen adierazpenak gaztelania hutsez ETB2n... baina, hori bai, bistan Euskaraldiko pankarta.
ANBOTOKIDE izatea gure komunitatearen parte izatea da, euskararen erabilera sustatzea eta herrigintzaren aktibazioan pausoak ematea.
EGIN ZAITEZ KIDE!
EGIN ZAITEZ KIDE!