Esan behar dut zortedun sentitzen naizela azkenaldi honetan eduki dudan etxejabeagaz, eta sentsazio bera daukat berriagaz. Baina atzerago izan ditut esperientzia txarrak ere, eta etxe bila ibili naizenetan ez sinisteko moduko baldintzak eta prezioak topatu ditut. Alokairua nekez izango da alternatiba erreal bat, erostea baino karuagoa baldin bada. Hala ere, erregulazio justu bategaz amesten dugun bitartean, gugandik hasita ere egin genezake zerbait. Zuetako zenbatek dauka etxe edo baserri bat hutsik? Zuetako zenbatek ipini du pisua alokairuan, puztutako merkatu baten araberako prezioan? Zuetako zenbatek erosi duzue etxe berria guk ordaindutako alokairuagaz? Albokoak egiten duenari eta norbere etekinari larregi begiratzen zaio, "ez nadin tontoa izan" esanez bezala. Klaro, tontoak gu ei gara, alokairuan bizi garenok.
Banoa kaxak betetzen jarraitzera. Aro bat amaitu, beste bat hasteko. Azalberritze bat. Eta bide batez pandemia osterako mudantza ere egiten badugu, itzel.