Herri goldaketa

Subelandareen antzera eguzki bila atera nintzen etxetik aurreko batean, eta kaleetan sigi-saga ibili ostean Sasikoa parteraino ailegatu nintzen. Han bai eguzki ederra. Ondoko taberna batean kafe bat eskatu eta banku batean jesarri nintzen, eguzki epeletan. Kategorian, aizu. Parean trenak libre utzitako eremu luze-zabala nuen, Sasikoatik Askatasun etorbideraino eta Alluitzetik Ezkurdiraino doana.  Imajinazioa piztu eta irudikatzen hasi nintzen umeak belartzan jolasean eta korrika, gazte kuadrillak arbolapetan berbetan, nagusiak loreek markatutako bideetan pasioan. Zer ondo etorriko zen horrelako leku bat pandemia garaiotan, ezta?

2012ko abenduaren 17an trena lurperatu zenez geroztik hutsik eta zarratuta dago lur hori, 500 etxetik gorako proiektu faraoniko batentzat destinatuta ei zegoena. Itzala sortzeko etxe-dorreak. Gogoan dut Eusko Jaurlaritzako arduradun bat 2018an Durangoko Udalera ustezko proiektu definitiboa aurkezten etorri zen eguna; ahoan bilorik barik esan zuen, trena lurperatzeko obraren gastua konpentsatu asmoz eraikiko zirela etxeak. Hau da, proiektuaren oinarrian ez zegoen etxebizitza berriak egiteko beharrizan sozial bat, eta Jaurlaritzak parra egiteko asmoa besterik ez zuen. Kostata baina proiektu hori pausatu egin zen, 3.000 biztanleren indarrez eta erabakiz herri-galdeketa bat garatzea onartu zenean.

Martxoaren 14an izango da kontsulta hori, Durangoko geroarentzat inportantzia handikoa dena. Ondo legoke botoa emateko ekintza hori herri-goldaketa bihurtzea, 60.000 metro karratuko lurra lorak eta arbolak hazteko emankorra izan dadin. Eskertuko dute umeek, gazteek eta nagusiek, eta subelandareek ere bai.

ANBOTOKIDE izatea gure komunitatearen parte izatea da, euskararen erabilera sustatzea eta herrigintzaren aktibazioan pausoak ematea.


EGIN ZAITEZ KIDE!