2020a joan da, baina badirudi ez dela guztiz amaitu. Iazko martxoan ez zen udaberri berririk loratu guretzat, negua luzatu zen eta oraindino hortxe gaude, inoizko hibernazio luzeenean. Askori eguneroko eta etorkizun hurreko asmoak izoztu zaizkigu: bizi-planak, bidaiak, bisitak, bazkariak, ekintzak, konspirazio sentimental eta politikoak, gaueko pasiadak... Gero egingo ditugu, gero hori geure begien aurrean ikusten ez den arren. Denbora pasatzen da, baina ez da ezer pasatzen.
Bitartean epeletan egon eta geure burua zaintzea tokatzen zaigu. Irakurriz gozatu eta gerorako prestatu. Ze, espero ez dugun egunen batean urtuko dira izotzak, elurrak eta distantziak, eta orduan kobazulotik irtengo gara, hartz baten gose eta indarrarekin mundua jatera.