Eta zikloa berreraikiz, ñabardurak gorabehera, gure bide zaharberritu horri ekingo diogu berriz, hasierako puntu beretik. Sinestarazi zigutelako bazela bide bat, aski zabala burujabetasun autokonplaziente bat izateko bestekoa. Ikasi genuen jator eta esker oneko izaten, datorrena datorrela hartu, eta bere horretara gure burua lekutzen. Inkonformismoa, bide batez, dosi txiki eta difuminatuetan aireratzen. Eta ondoren letorkez zoria, jainko-jainkosak edota destinua, zientziak egundo azaldu ez dituenak azaltzeko hiztegiak ahalbidetzen dizkigun betaurreko opako horiek. Hona zerk ekarri gintuen erantzuten ikasiko dugu horrela, hona zergatik eta zertara etorri nahi genuen ikusi beharrean.
Hortaz, nahi duzuenean eta nahi duzuela, hitz egin genezake patuaz, denboraz edo tokiez. Egindakoaz, hanka sartzeez eta erabakiez. Eta jakin beharko genuke aski gai garela gure bidea urratu eta gure espazio propioa sortzeko, denborak bakoitza bere lekuan jartzen omen duen arren, ez ginen jaio eta itxaroteko!