65 urte dauzka eta Elorrion bizi da. Umetan aitita-amamen ahotik ikasi zuen euskara –erdaraz ia ez zekiten haiek!- baina gurasoek, Frankismoko urte ilunenetan, albo baten utzi zuten euren ama-hizkuntza. Lagunekin ere gaztelaniaz egin izan du beti. Laster amama izango da, eta bere ustetan nahiko baldar moldatzen bada ere, euskaraz egin gurako lioke bilobari. Koadrilan bota du erronka; gaurko errondan euskaraz egingo du berba. Ulertu, guztiek ulertzen dute. Euskaraz egitera animatzen badira, ederto; bestela, erantzun dezatela erdaraz.
Aurten hasi da unibertsitatean, eta Euskal Herri osoko jendea ezagutu du Leioan. Barakaldoko lagun mina egin du, eta harrituta dago hark euskaraz egiteko duen joerarekin: Durangaldea baino inguru erdaldunagoan bizi bada ere, euskaraz bizitzeko aukera kontzientea egin du barakaldar.
Horixe da kontua: entzuteko prest, berba egiteko gogoz eta ariketa kontzientea egiteko motibatuta egotea. Joan daitezela pikutara aurreiritziak eta hankasartzeko beldurra.
Filosofia hori zabalduko da laster gurean; horixe dakar Euskaraldiak. Bilatu interneten, indartsu dator.